อาร์เซนอลกลับมาจากเตะทีมชาติ พวกเค้าก็เจอเกมยากด้วยการบุกเยือน แมนเชสเตอร์ ซิตี้เลย ต้องยอมรับว่าเป็นเกมที่งานยากอีกแล้วของพวกเค้า แล้วเอาเค้าจริงสถิติของอาร์เซนอลเวลาเจอทีมกลุ่มบนของตารางที่เรียกว่า บิ๊กซิกส์ ไม่ค่อยจะดีเท่าไร พวกเค้าแพ้มากกว่าเสมอ หรือชนะด้วย เกมนี้ก็แพ้อีก 1-0 อย่างไรก็ตามมาดูภาพรวมของเกมนี้กันหน่อย
แพ้แต่ไม่ติ๋ม
ส่วนหนึ่งที่อาร์เซนอลเวลาเจอทีมใหญ่ด้วยกันจะแพ้เรียบเลยก็เพราะว่า เค้ามักจะมีคาแรกเตอร์ ติ๋ม หงอ ดูไม่กล้า จนกลัวแข้งขาอ่อนแรงไปหมด ยิ่งถ้าโดนออกนำไปก่อน ก็เตรียมนับลูกแพ้ได้เลย แต่ว่าเกมนี้แตกต่างออกไป มีสัญญาณที่ดีให้เห็นเหมือนกันว่า อาร์เซนอล ไม่ได้เป็นน้องติ๋มอีกต่อไป แม้เกมนี้จะโดนก่อนและโดนกดดันหลายจังหวะ แต่พวกเค้าก็พร้อมจะสู้ และสู้ได้ดีด้วย ในหลายจังหวะกล้าเปิดแลกหมัดกับ แมนเชสเตอร์ ซิตี้ด้วยซ้ำไป น่าเสียดายไม่ได้รางวัลความพยายามนั้น
หน้าได้ กลางไม่ได้
เกมนี้อาร์เซนอล ส่งสามตัวรุกที่ดีที่สุดของพวกเค้าลงสนามก็คือ วิลเลี่ยน , โอบาเมยอง และ เปเป้ เกมนี้ยอมรับตามตรงว่า เปเป้ เป็นคนเดียวที่ทำให้กองหลังแมนเชสเตอร์ ซิตี้เหนื่อยมาก ส่วนอีกสองคนเกมนี้ดูจะเงียบไปซะอย่างนั้น คงต้องเร่งรีดฟอร์มให้มากกว่านี้ ส่วนกองกลางส่งมาสาม บูกาโญ่ ซาก้า, เดนี่ เซบาญอส และ กรานิต ชาก้า ต้องบอกว่าทั้งสามนี่เงียบมาก จนเหมือนไม่ได้มาเล่นกับเพื่อน โดยเฉพาะ ชาก้า หากหวังจะขึ้นชั้นเป็นมิดฟิลด์ระดับโลกอาจจะต้องพัฒนาตัวเองอย่างด่วน
กองหลังพอได้ แต่โกลอย่างเหนียว
สิ่งที่ทำให้ อาร์เซนอล ยิ้มออกได้บ้างของเกมนี้ก็คือ ผู้รักษาประตูของเค้าอย่าง เบิร์น เลโน่ ฟอร์มดีเล่นได้เหนียวแน่นมาก บอกตามตรงว่าหากไม่ใช่เค้า อาร์เซนอล คงไม่ได้แพ้แค่ลูกเดียวอย่างนี้แน่นอนส่วนกองหลังจะว่าเล่นดีก็ไม่เชิง เพราะว่าแมนซิตี้ ตัวรุกมาแค่ครึ่งเดียว แต่โดนไปแค่นั้นก็ถือว่าพอได้ก็แล้วกัน